Hakimlik ve Savcılık Mesleğinin Temel Esasları

Anayasa ile Hâkimler ve Savcılar Kanununda; hâkimlerin görevlerini mahkemelerin bağımsızlığı ve hakimlik teminatı esaslarına göre ifa edecekleri; hiçbir organ, makam ve mercii veya kişinin, yargı yetkisinin kullanılmasında mahkemelere emir ve talimat veremeyeceği, genelge gönderemeyeceği, tavsiye ve telkinde bulunamayacağı belirtilmiş olup, hakimlerin kanun ve hukuka uygun olarak vicdani kanaatlerine göre hüküm verecekleri, azlolunamayacakları, bir mahkemenin veya kadronun kaldırılması nedeniyle de olsa aylık ve ödeneklerinden, diğer özlük haklarından yoksun kılınamayacakları ve kendileri istemedikçe özel kanunlarında belirtilen nedenler dışında altmış beş yasından önce emekliye sevk edilemeyecekleri düzenlenmiştir. Hakimlere tanınan bu anayasal ve yasal güvencelerden, Cumhuriyet savcılarının da yararlanacağı kabul edilmiştir.

Diğer kamu görevlilerinden farklı hükümlere tabi tutulması nedeniyle meslekte ilerleme, sicil, gözetim, idari görevlerine ilişkin denetim ve disiplin cezaları bakımından daha sıkı kurallara bağlanan ve daha ağır yaptırımlara tabi tutulan hakimlik ve savcılık mesleğinin temel esasları bu eserin konusunu teşkil etmektedir. Bu kapsamda; ilk önce mahkeme ve savcılık teşkilatının yapısı inceleme konusu yapılmış olup,- daha sonra adli ve idari hakimlerin, savcıların mesleğe kabul, staj, atama, nakil, geçici yetkilendirme, yükselme, birinci sınıfa ayırma, birinci sınıf olma, disiplin, cezai ve hukuki sorumlulukları, teftişi, izni, çalışma saatleri, emekliliği gibi sosyal ve mali hakları ile çalışma şartları, Anayasa ve diğer ilgili yasal düzenlemeler çerçevesinde incelenmeye çalışılmıştır.