1.1. Bulanık Mantık ile Klasik Mantığı Karşılaştırma 
 
20
1.1.1. Bulanık Küme Kuramı ve Bulanık Mantık 
 
21
1.1.1.1. Dr. Lütfi A. Zadeh'nin Bulanık Küme Teorisine Temel Katkıları (1965) 
 
27
1.1.2. Kesin, Aralık ve Bulanık Kümelerin işlevleri 
 
34
1.1.3. Bulanık Mantık, Olasılık ve Rastgelelik 
 
37
1.2.1. Klasik Kümelerle İlgili Matematiksel İfadeler 
 
42
12.1.2.1. Birleşme (Union) İşlemi 
 
42
12.1.2.2. Kesişim (Intersection) İşlemi 
 
43
12.1.2.3. Tümleyen (Complement) İşlemi 
 
43
12.1.2.4. Fark (Difference) İşlemi 
 
44
1.2.3. Klasik Kümelerin Özellikleri 
 
44
1.3.1. Bulanık Kümelerle İlgili Matematiksel İfadeler 
 
48
1.3.2.1. Birleşim Kümesi 
 
48
1.3.2.2. Kesişim (Intersection) Özelliği 
 
49
1.3.2.3. Tümleyen (Complement) 
 
50
1.3.2.4. Destek (Support) Keskin Kümesi 
 
51
1.3.2.5. –Bölüm (Cut) Kümesi 
 
51
1.3.2.6. Seviye (Level) Kümesi 
 
51
1.3.2.7. Alt Kümeler ve Eşit Kümeler 
 
52
1.3.3. Bulanık Kümelerin Özellikleri 
 
53
1.4. Bulanık Denetleyici Sistemleri 
 
55
1.4.1. Bulanık Denetleyici Sistemlerinin Gelişimi 
 
56
1.4.2. Klasik Dentleyicili Sistemler 
 
59
1.4.2.1. Denetim Sistemleri Kuramı 
 
60
a. Sistem Tanımlama Problemi 
 
62
b. Denetim Sistem Tasarım Problemi 
 
62
c. Denetim (Karar) Yüzeyi 
 
63
1.4.3. Bulanık Mantık Denetleyiciler 
 
63
1.4.3.1. Bulanık Mantık Denetleyici Tasarım Adımları 
 
66
1.4.3.2. Bulanık Mantık Denetleyicilerin Çalışma Adımları 
 
69
a. Sensörler ve İlk Ölçüm Süreci 
 
69
b. Giriş Ölçek Faktörü ile Verilerin Uygun Hale Getirilmesi 
 
69
Maksimum Üyelik Yöntemi 
 
76
Ağırlık Merkezi Yöntemi 
 
76
Ağırlık Ortalaması Yöntemi 
 
77
Mean– Max Üyelik Yöntemi 
 
78
h. Çıkış Kontrol Değerlerinin Elde Edilmesi 
 
78
1.5. Bulanık Mantık Denetleyicinin Üstünlük ve Eksiklikleri 
 
78
1.6. TİP 2 Bulanık Mantık 
 
81
1.6.1. Tip–2 Bulanık Kümelerin Tanımı ve Temel Özellikleri 
 
81
1.6.1.1. Tip–1 Bulanık Kümelerden Farkı 
 
82
1.6.1.2. Belirsizlik Ayak İzi Kavramı ve Görselleştirilmesi 
 
82
1.6.1.3. Birincil Üyelik İşlevi ve İkincil Üyelik İşlevi Kavramları 
 
83
1.6.2. Tip–2 Bulanık Kümelerin Çeşitleri ve Özellikleri 
 
83
1.6.2.1. Genel Tip–2 Bulanık Kümeler 
 
84
1.6.2.2. Aralık Tip–2 Bulanık Kümeler 
 
84
a. İkincil Üyelik Derecelerinin 1 veya 0 Olması Durumu 
 
84
b. Hesaplama Açısından Genel Tip–2'ye Göre Daha Basit Olması 
 
85
c. Alt ve Üst Üyelik İşlevleri 
 
85
1.6.3. Tip–2 Bulanık Kümelerin Matematiksel Gösterimi 
 
85
1.6.3.1. Dikey Dilim (Vertical–Slice) Gösterimi 
 
85
1.6.3.2. Dalga (Wave) Gösterimi 
 
86
1.6.3.3. Geometrik Gösterim (Ayak İzi Belirsizliği – Footprint of Uncertainty – BAİ) 
 
86
1.6.4. Tip–2 Bulanık Kümeler Arasında İşlemler 
 
86
1.6.4.1. Birleşim (Union) 
 
87
1.6.4.2. Kesişim (Intersection) 
 
87
1.6.4.3. Tümleme (Complement) 
 
87
1.6.5. Tip–2 Bulanık Mantık Sistemlerinin Yapısı 
 
87
1.6.5.1. Bulandırma (Fuzzification) Birimi 
 
88
a. Kesin Girişlerin Tip–2 Bulanık Kümelere Dönüştürülmesi 
 
88
b. Tip–1 Bulandırma ile Karşılaştırması 
 
88
c. Farklı Bulandırma Yöntemleri (Singleton, Non–singleton) 
 
88
1.6.5.2. Kural Tabanı (Rule Base) 
 
89
a. Tip–2 Bulanık Kuralların Oluşturulması (EĞER–İSE Yapısı) 
 
89
b. Tip–1 Bulanık Kurallardan Farkı: Öncül ve Sonuç Kısımlarında Tip–2 Bulanık Kümelerin Kullanılması 
 
89
c. Uzman Bilgisi ve/veya Verilerden Kural Tabanının Oluşturulması 
 
90
1.6.5.3. Çıkarım Birimi (Inference Engine) 
 
90
a. Tip–2 Bulanık Kuralların Tetiklenmesi ve Çıkarım Süreci 
 
90
b. Minimum/Maksimum T–Norm ve T–Conorm İşlemleri 
 
90
c. Çıkarım Yöntemleri (Mamdani, Takagi–Sugeno–Kang) 
 
91
d. Tip indirgeme (Type–Reduction) 
 
91
1.6.5.4. Durulama (Defuzzification) Birimi 
 
92
1.6.6. Tip–2 Bulanık Mantığın Üstünlükleri ve Eksiklikleri 
 
92
1.6.6.1. Tip–2 Bulanık Mantığın Üstünlükleri 
 
92
1.6.6.2. Tip–2 Bulanık Mantığın Eksiklikleri 
 
93
BULANIK MANTIK DENETLEYİCİ UYGULAMALARI
 
2. BULANIK MANTIK DENETLEYİCİ UYGULAMALARI 
 
97
2.1. Bir Bulanık Mantık Denetleyici Sistem Tasarımı 
 
97
2.2. Bulanık Mantık Denetimli İklimlendirme Sistemleri 
 
101
2.2.2. İklimlendirme de Özişler (Otomatik) Denetim 
 
103
2.2.3. Denetim Elemanları ve Algılayıcılar 
 
104
2.2.4. Bulanık Mantık Denetleyici 
 
105
2.2.5. Bulanık Mantık Denetleyici Biriminin Tasarlanması 
 
105
2.2.6. Bulanık Mantık Denetleyici Giriş ve Çıkış Değişkenlerinin Tanımlanması 
 
106
2.2.6.1. Isı_Hata (e) Giriş Değişkeni 
 
106
2.2.6.2. Isı_Hata_Değişim (ce) Giriş Değişkeni 
 
106
2.2.7. Bulanık Çıkış Değişkeni 
 
106
2.2.9. Bulanık Küme Tanımları 
 
107
2.2.10. Üyelik İşlevleri 
 
107
2.2.10.1. Giriş Değişkenlerinin Üyelik işlevleri 
 
108
2.2.10.2. Çıkış Değişkeninin Üyelik İşlevi 
 
108
2.2.11. Bulanık Çıkarım 
 
109
2.3. Bulanık Mantık Tabanlı Anahtarlamalı Relüktans Motor Hız Denetimi 
 
111
2.3.1. Anahtarlamalı Relüktans Motor için Bulanık Mantık Denetleyicinin Tasarımı 
 
112
2.3.1.2. Üyelik işlevleri 
 
113
2.3.2. Dinamik İşaret Analizi 
 
113
2.3.3. Bulanık Denetim Kurallarının Elde Edilmesi 
 
115
2.3.3.1. Bulanık Çıkarım 
 
116
2.3.3.2. Durulama Stratejisi 
 
116
2.3.4. Anahtarlamalı Relüktans Motorun Bulanık Hız Denetimi İçin Kuralların Oluşturulması 
 
116
2.4. Fırçasız DA Motor Bulanık Mantık Hız Denetleyicisi 
 
119
2.4.1. Fırçasız DA Motorlar 
 
119
2.4.2. Fırçasız Doğru Akım Motor Denetimi 
 
119
2.4.3. FDAM Sürme Sistemi 
 
120
2.4.4. Fırçasız DA Motorun Modellenmesi 
 
120
2.4.5. PI Denetleyici 
 
125
2.4.6. Bulanık Mantık Denetleyicinin Sisteme Uygulanması 
 
125
2.4.7. Bulanık Mantık Denetleyicinin Giriş ve Çıkış Değişkenlerine Değer Atanması 
 
126
2.4.8. Kural Çizelgesinin Oluşturulması 
 
128
3. SİNİRSEL BULANIK MANTIK 
 
131
3.1. Sinirsel Bulanık Mantık Ağ Yapıları 
 
133
3.2. Sinirsel Bulanık Mantık Ağ Kuramı 
 
135
3.2.1. VE Sinirsel Bulanık Mantık Ağı 
 
136
3.2.2. VEYA Sinirsel Bulanık Mantık Ağı 
 
136
3.2.3. Kwan ve Cai’nin Sinirsel Bulanık Mantık Ağı 
 
137
3.2.4. Kwan ve Cai’nin Max Sinirsel Bulanık Mantık Ağı 
 
138
3.2.5. Kwan ve Cai’nin Min Sinirsel Bulanık Mantık Ağı 
 
138
3.3. Sinirsel Bulanık Mantık Ağlarında Çıkarım Yöntemleri 
 
139
3.4. Bulanık Kuralların Öğrenilmesi 
 
139
3.5. Üyelik İşlevlerinin Öğrenilmesi 
 
143
3.6.1. NEFCLASS Mimarisi 
 
144
3.6.2. NEFCLASS ile Bulanık Kuralların Öğretilmesi 
 
146
3.6.3. NEFCLASS ile Üyelik İşlevlerinin Öğrenilmesi 
 
149
3.7.1. ANFIS Mimarisi 
 
153
3.7.2. ANFIS İçin Geri Yayılımlı Öğrenme Algoritması 
 
156
BULANIK MANTIK UYGULAMALARI
 
4. SİNİRSEL BULANIK MANTIK DENETİM UYGULAMALARI 
 
163
4.1. Sinirsel Bulanık Mantık Hız Denetimli Sürekli Mıknatıslı Senkron Motor 
 
163
4.1.1. Geri–Yayılımlı Öğrenme Algoritması 
 
167
4.2. Sinirsel Bulanık Mantık Denetimli DA/DA Konvertör 
 
169
4.2.1. Sinirsel–Bulanık Denetleyici Üyelik İşlevleri 
 
170
4.3. Sinirsel Bulanık Mantık Denetimli Anahtarlamalı Relüktans Motor 
 
176
5.1. Uzman Sistemlerin Tarihsel Gelişimi 
 
185
5.2. Uzman Sistemlerin Yapısı 
 
187
5.3.1. Uzman Sistemlerde Bilgi Temsil Yöntemleri 
 
189
5.3.1.1. Kurallar: “EĞER İSE ” Yapısındaki Kurallar 
 
189
5.3.1.2. Anlamsal Ağlar 
 
190
5.3.1.4. Mantıksal İfadeler 
 
191
5.4.1. Çıkarım Yöntemleri 
 
192
5.4.1.1. İleri Zincirleme 
 
192
5.4.1.2. Geri Zincirleme 
 
192
5.4.1.3. Kural Tabanlı Çıkarım 
 
192
5.4.1.4. Durum Tabanlı Çıkarım 
 
193
5.4.1.5. Model Tabanlı Çıkarım 
 
193
5.4.1.6. Karma Çıkarım Yöntemleri 
 
193
5.5. Kullanıcı Arayüzü 
 
193
5.5.1. Arayüz Çeşitleri 
 
194
5.5.1.1. Doğal Dil Arayüzleri (Natural Language Interfaces) 
 
194
5.5.1.2. Menü Tabanlı Arayüzler (Menu–Based Interfaces) 
 
194
5.5.1.3. Grafiksel Kullanıcı Arayüzleri (Graphical User Interfaces – GUI) 
 
194
5.5.1.4. Komut Satırı Arayüzleri (Command–Line Interfaces – CLI) 
 
195
5.5.2. Arayüzün Temel İşlevleri 
 
195
5.5.2.1. Soru Sorma (Kullanıcıdan Bilgi Alma) 
 
195
5.5.2.2. Bilgi Sunma (Çıkarım Sonuçlarını ve Açıklamaları Gösterme) 
 
195
5.5.2.3. Kullanıcı Girdilerini Kabul Etme 
 
195
5.5.2.4. Yardım ve Açıklama Sağlama 
 
196
5.6. Uzman sistemlerin Özellikleri 
 
196
5.6.1. Uzman sistemlerin sınırlılıkları 
 
197
5.7. Uzman Sistemlerin Tipik Uygulama Alanları 
 
198
6. BULANIK UZMAN SİSTEMLER 
 
205
6.1. Bulanık Uzman Sistemlerin Yapısı ve Çalışma Prensibi 
 
206
6.1.1. Giriş Değişkenleri 
 
206
6.1.2. Bulandırma Birimi 
 
206
6.1.4. Çıkarım birimi 
 
210
a. Aktif Kuralların Belirlenmesi 
 
210
b. Bulanık Sonuçların Birleştirilmesi 
 
210
c. Çıkarım Yöntemleri 
 
210
Örnek: Birden Fazla Kuralın Çıktılarının Birleştirilmesi 
 
211
Bulanık Mantık Operatörlerinin Rolü 
 
211
6.1.6. Çıkış Değişkenleri 
 
212
6.2. Bulanık Uzman Sistemlerin Üstünlükleri ve Eksiklikleri 
 
212
6.2.1. Bulanık Uzman Sistemlerin Üstünlükleri 
 
212
6.2.2. Bulanık Uzman Sistemlerin Eksiklikleri 
 
213
7.1. Genetik Algoritma Yöntemi 
 
218
7.3. Genetik Algoritmaların Uygulama Alanları 
 
221
7.4. Temel Genetik Kavramları 
 
222
7.4.3. Popülasyon (Yığın) 
 
223
7.5. Yeniden Üretim İşlemi 
 
224
7.6. Başlangıç Yığınının Oluşturulması 
 
224
7.8. Genetik Operatörlerin Uygulanacağı Dizilerin Seçilmesi 
 
225
7.9. Dizi Gösterimi (Kodlama) 
 
226
7.10. Seçim Mekanizmaları 
 
227
7.10.1. Orantılı Seçim Mekanizmaları 
 
228
7.10.2. Sıralı Seçim Mekanizmaları 
 
228
7.10.3. Turnuva Seçim Mekanizması 
 
228
7.10.4. Denge Durumu Seçim Mekanizması 
 
228
7.11. Genetik Operatörler 
 
229
7.11.1. Çaprazlama Operatörü 
 
229
7.11.2. Değişim (Mutasyon) Operatörü 
 
231
7.11.3. Tamir Operatörü 
 
233
7.11.4. Elitizm (En İyinin Saklanması) Yöntemi 
 
233
7.12. Genetik Algoritmanın Çalışma İlkesi 
 
234
GENETİK ALGORİTMA UYGULAMALARI
 
8. GENETİK ALGORİTMA UYGULAMALARI 
 
239
8.1. Genetik Algoritmada Şema Teoremi 
 
239
8.2. Basit Bir Genetik Algoritma Örneği 
 
241
8.3. Genetik Algoritma ile Çözümü Gerçekleştirilmiş Uygulama Örnekleri 
 
245
8.3.1. Genetik Uyarlamalı Denetim Yapısı 
 
245
8.3.2. GA ile Atölye Çizelgemenin Gerçekleştirilmesi 
 
250
8.3.2.1. GA’da Tamir Operatörünün Atölye Çizelgelemedeki Önemi 
 
253
GENETİK BULANIK SİSTEMLER
 
9. GENETİK BULANIK SİSTEMLER 
 
259
9.1. Genetik bulanık sistemlerin Ortaya Çıkışı ve Gelişimi 
 
260
9.1.1. Çok Amaçlı (Multi–Objective) Genetik Öğrenme 
 
261
9.1.2. GA Tabanlı Bulanık İlişkilendirme Kuralları ve Yeni Veri Madenciliği Yaklaşımları 
 
262
9.1.3. Düşük Kalitedeki Verilerle Genetik Model Öğrenimi (Gürültülü ve Muğlak Veriler) 
 
262
9.1.4. Bulanık Bölümlemelerin Genetik Olarak Öğrenimi ve Bağlama Uyum (Context Adaptation) 
 
263
9.1.5. İteratif Kural Öğrenme Yaklaşımı 
 
263
9.1.6. Genetik Algoritma Tabanlı Uyarlama Yaklaşımı 
 
264
9.1.7. Michigan Tarzı GBS’ler 
 
264
9.1.8. Pittsburgh Tarzı GBS’ler 
 
265
9.2. Genetik Algoritma Tabanlı Uyarlama Yaklaşımının Yapısı ve Çalışma Prensibi 
 
265
9.3. Genetik Bulanık Sistemlerin Üstünlük ve Eksiklikleri 
 
267