Uluslararası Hukuk Perspektifinden Self – Determinasyon ve Ayrılma

1990'lar da Soğuk Savaş'ın sona ermesinden bu yana yaşanan küreselleşme süreciyle birlikte uluslararası toplum bir yandan bütünleşirken öte yandan parçalanarak ufalanmaktadır... Bu karmaşık süreçte uluslararası hukuk sisteminin merkezinde yer alan ulus-devlet, egemenlik ve ülkesel bütünlük ilkeleri hızla aşınmaktadır. Devleti olmayan halklar, uluslar, azınlıklar ve diğer birimler devletlerin imrenilen kulübüne girmek için self-determinasyon ve ayrılma hakkına sarılmaktalar ve terörizm ve gerilla savaşı gibi asimetrik yöntemlere başvurmaktadırlar...

Dünyada hali hazırda 26 tane self-determinasyon amaçlı yıkıcı aktif silahlı çatışma yaşanmakta; bu aktif silahlı çatışmalara ilaveten 55 tane de potansiyel mücadele devam etmektedir. 1988'den bu yana 32 tane self-determinasyon sorunu çözüme kavuşturulmuş olmakla birlikte bunların bir kısmı her an patlamaya hazırdır. Halen Filistin, Keşmir, Batı sahra, Quebec, KKTC, Kuzey İrlanda, Korsika, Güney Osetya , Abhazya , Gagavuzya, Trans-Dinyester, Dağlık Karabağ, Krayina Sırp Cumhuriyeti , Darfur, Kırım, İskoçya, Katalonya ve Kuzey Irak vs. çözüm beklemektedir.

Yapılan literatür taraması sırasında sömürgecilik sonrası dönemde ayrılıkçı self-determinasyon konusunun yabancı literatürde son derece önem kazandığı ve konuya ilişkin kitap ve makale sayısında büyük bir artış olduğu gözlemlenmiş. Türk literatüründe ise self-determinasyon konusunu ele alan çok az çalışma yapıldığı ve bu çalışmaların büyük çoğunluğunun sömürgecilik dönemine ilişkin olduğu gözlemlenmektedir. Bu durum son derece dinamik bir konu olan self-determinasyon ve ayrılma konusunda yeni kaynaklar ışığında güncel çalışmaların yapılmasını gerektirmektedir. Bu eser Türk literatüründeki söz konusu boşluğu doldurmak ve katkı yapmak için kaleme alınmış.

(Tanıtım Bülteninden)