Bu çalışma, Roma borçlar hukukunun en özgün kurumlarından biri olan negotiorum gestio'yu, Roma'nın klasik döneminden modern hukuk sistemlerine uzanan tarihsel bir süreklilik içinde ele alma amacını taşımaktadır.
Bu kurum, Roma hukukunun borçlar sisteminde irade, yarar ve toplumsal dayanışma ilkeleri arasındaki dengeyi en açık biçimde yansıtan örneklerden biridir. Negotiorum gestio, bireyin başkasına ait bir işi herhangi bir yetki olmaksızın üstlenmesi hâlinde doğan hukuki sorumluluk sorununu ele alır; bu yönüyle Roma hukukunun pratik yönünü de başarıyla yansıtmaktadır. Çalışmanın temel hareket noktası, bu kurumun Roma hukukundaki özgün anlamını tarihsel bağlamı içinde ortaya koymak ve sonraki yüzyıllarda, özellikle quasi contractus başlığı altında geçirdiği dogmatik dönüşümü incelemektir. Bu çerçevede, negotiorum gestio'nun klasik dönemden lustinianus sistematiğine, oradan da modern medeni hukuk düzenlerine kadar geçirdiği kavramsal evrim incelenmeye çalışılmıştır.