Devlet, sosyal, siyasi ve ekonomik kurallar bütünü olarak karşımıza çıkmakta olup; bu yapının görevi, toplum tarafından oluşturulan bu organizasyonun korunması ve devamının sağlanmasıdır. İnsanlar, devleti, menfaatlerini korumak, toplum düzenini ve barışı sağlamakla yükümlü bir araç olarak teşekkül ettirmişlerdir. Devlet, toplum tarafından kendisine verilen bu görevleri icra etmek için çeşitli fonksiyonlarla sahip olup; bu fonksiyonlar, "siyasal", "idarî" ve adlî" fonksiyonlar şeklinde ortaya çıkmaktadır.

Ancak, sadece bireylerin hak ve özgürlüklerini devretmek suretiyle devleti oluşturmaları, sosyal düzene ilişkin kuralların belirlenmesi, bunların anayasada yer alması ve devletin, fonksiyonları aracılığıyla görevlerini yerine getirmesinin sağlanması, bireylerin barışçıl bir toplum düzeninde yaşamasını sağlamak için yeterli değildir. Bununla birlikte, devletin görevini icra ederken sahip olduğu fonksiyonların da korunması gerekmektedir. Ceza hukuku, devletin bu fonksiyonlarına karşı işlenecek fiilleri yaptırım altına almak suretiyle devletin görevlerini etkin bir şekilde icra etmesini sağlamaktadır.

5237 sayılı TCK'nın "Millete ve Devlete Karşı Suçlar ve Son Hükümler" başlıklı dördüncü kısmı, devletin bu fonksiyonlarına karşı işlenen fiilleri yaptırım altına almaktadır. Bu suretle devletin üstlendiği görevleri, sahip olduğu fonksiyonları kullanmak suretiyle etkin bir şekilde icra etmesi ve bunun sonucunda da toplumu oluşturan bireylerin, kurdukları sistemde barış içerisinde yaşaması sağlanmaktadır.

"Devletin Güvenliğine Karşı Suçlar" başlıklı bu çalışmada, devletin siyasi fonksiyonuna karşı işlenen fiillerin yaptırım altına alındığı TCK 302-308 maddeleri arasında düzenlenmiş olan suçlar ele alınmıştır. Çalışmada, öğretinin konuyu ele alışı ile birlikte çok sayıda –bir çoğu yayımlanmamış- Yargıtay kararına da yer verilerek uygulamanın söz konusu suçlara yaklaşımı ortaya konmuştur.